Olesno, Lasowice Wlk, Dobrodzień, Praszka, Gorzów Śląski, Radłów, Rudniki, Zębowice |
Temat miesiąca Świat bez barier
Potrzebny jest ośrodek rehabilitacji dzieci - stwierdza Czesława Sulnicka, prezes Stowarzyszenia Integracyjnego "Bądźmy Razem". Zdaniem pani Sulnickiej, aby pomóc dzieciom niepełnosprawnym, najważniejsze jest postawienie prawidłowej diagnozy medycznej, psychologicznej lub środowiskowej. Dziecko powinno być objęte kompleksową rehabilitacją i kompensacją. Dlatego potrzebny jest w Oleśnie ośrodek rehabilitacji i dziennego pobytu dla dzieci w wieku od 3 do 16 lat, z którego mogłaby korzystać również młodzież powyżej 16 roku życia w zakresie rehabilitacji, zwłaszcza ruchowej. Wiele argumentów przemawia za tym, żeby taki ośrodek powstał właśnie w Oleśnie. Gmina Olesno jest największa w powiecie, jest tu też najwięcej dzieci niepełnosprawnych. Tworzeniem takich ośrodków powinien zająć się powiat. Myślę, że jego działania winna wesprzeć gmina, a nawet kilka gmin. Potrzebny jest budynek, odpowiednia dokumentacja oraz procedura formalno-merytoryczna. Istniejący Zespół Placówek Specjalnych w Praszce nie jest w stanie pomóc wszystkim dzieciom potrzebującym fachowej pomocy. Stowarzyszenia, którym kieruję, na pewno włączy się w utworzenie takiego ośrodka. Przekazuję ten problem pod rozwagę kandydatom na radnych gminnych i powiatowych w zbliżających się wyborach samorządowych. Pomóżcie dzieciom, które wymagają specjalnej Troski! Co zrobiono do tej pory? W Praszce w 1992 r. uruchomiono Przedszkole Specjalne, które po 8 latach przekształciło się w Zespół Placówek Specjalnych. W skład zespołu wchodzi przedszkole, szkoła podstawowa oraz gimnazjum. Podstawowym zadaniem placówki jest praktyczne przygotowanie dzieci i młodzieży do życia w społeczeństwie poprzez stosowanie zasady wychowania "do życia przez życie". Zmierza ono nie tyle do zdobycia rzetelnej wiedzy o otaczającym świecie, ile do opanowania umiejętności radzenia sobie w nim. Do ZPS uczęszczają dzieci i młodzież w wieku od 3 do 25 roku życia z następującymi schorzeniami: upośledzeniem umysłowym, niedowidzące, niesłyszące, niepełnosprawne ruchowo, przewlekle chore, z autyzmem. Każdy podopieczny objęty jest indywidualnym programem. - Dzieci i młodzież dowożone są z 4 gmin: Praszki, Rudnik, Gorzowa Śl. i Radłowa - mówi Marzena Smugowska, dyrektorka placówki - W zeszłym roku od UMiG Praszka i PFRON-u otrzymaliśmy busa, który dowozimy dzieci do szkoły. Mamy dobrze wyposażoną salę rehabilitacyjną. Urządziliśmy również "Salę Doświadczeń Świata". Zajęcia prowadzi wysoko wykwalifikowana kadra pedagogiczna. - Godzina lekcyjna trwa 45 min, ale przerwy regulujemy sami - opowiada nauczycielka, Renata Ladra - Dzieci uwielbiają pracować na komputerze, rysować, malować. Dzieci co roku uczestniczą w Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym dla Dzieci i Młodzieży Niepełnosprawnej, w Festiwalu Szkolnych Zespołów Artystycznych Szkół i Placówek Specjalnych, w festiwalach piosenki dziecięcej. Od nowego roku szkolnego do placówki uczęszczać będzie 48 osób. W tym roku szkolnym w Przedszkolu nr 3 w Oleśnie (przy ul. Sądowej) uruchomiono oddział integracyjny, do którego uczęszczać będzie 4 dzieci niepełnosprawnych z terenu gminy Olesno. - Integracja dzieci w naszej placówce - mówi Danuta Wieczorek, dyrektorka przedszkola - będzie polegała na włączeniu dzieci niepełnosprawnych w życie grupy rówieśników na zasadzie równości praw i obowiązków oraz zapewnienie im optymalnych warunków do harmonijnego rozwoju. Jak nas zapewniła pani dyrektor, w miarę możliwości i potrzeb oddział będzie się rozwijał. Jeszcze przed rozpoczęciem roku szkolnego wykonano niezbędne prace remontowe podjazdu dla wózków. Kto jeszcze może pomóc? Przy Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie w Oleśnie funkcjonuje Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności. Od bieżącego roku zajmuje się on również orzekaniem o niepełnosprawności u dzieci do 16. roku życia. Stany chorobowe, które uzasadniają konieczność stałej opieki lub pomocy dziecku określa Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 1 lutego 2002 r. (Dz. U. Nr 17, poz. 162 i 163). Między innymi są to: niedowłady i porażenia kończyn, upośledzenia umysłowe, autyzm, nowotwory złośliwe, padaczka, wrodzone lub nabyte wady wzroku, słuchu i mowy. Przy ocenie niepełnosprawności dziecka bierze się pod uwagę: - rodzaj i przebieg procesu chorobowego oraz jego wpływ na stan czynnościowy organizmu - sprawność fizyczną i psychiczną dziecka oraz stopień jego przystosowania do skutków choroby lub naruszenia sprawności organizmu - możliwość poprawy stanu funkcjonalnego pod wpływem leczenia i rehabilitacji. Orzeczenie o niepełnosprawności dziecka zawiera wskazania określające, jakiego rodzaju pomoc i świadczenia przysługują dziecku czy jego opiekunowi. Na podstawie orzeczenia rodzice dziecka niepełnosprawnego mogą zwrócić się z wnioskiem do Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie o pomoc w zakupie sprzętu ortopedycznego, aparatów słuchowych, okularów czy innego sprzętu technicznego, który ułatwi codzienne funkcjonowanie niepełnosprawnemu dziecku. Takie zakupy dofinansowane są ze środków z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Również na podstawie takiego orzeczenia rodzice dzieci niepełnosprawnych mogą ubiegać się o zasiłek pielęgnacyjny lub stały. Zasiłek pielęgnacyjny wypłaca pracodawca, a w przypadku, gdy rodzic nie pracuje - opieka społeczna, ZUS lub KRUS. Natomiast zasiłki stałe dla matki lub ojca wypłacane są przez gminne ośrodki pomocy społecznej zgodnie z ustawą o opiece społecznej. Ponadto PCPR przy udziale PFRON-u organizuje turnusy rehabilitacyjne. Z kolei Wydział Komunikacji Starostwa Powiatowego na wniosek osoby zainteresowanej i na podstawie orzeczenia Zespołu wydaje tzw. karty parkingowe, które uprawniają osobę niepełnosprawną kierującą pojazdem lub kierującego, który przewozi osobę niepełnosprawną do niestosowania się do niektórych znaków ruchu drogowego (m.in. zakaz ruchu w obu kierunkach, zakaz postoju). Nowe karty parkingowe obowiązują także w krajach Unii Europejskiej. WTZ pomaga Problem niepełnosprawności dotyczy nie tylko dzieci i młodzieży, ale także dorosłych. To właśnie z myślą o nich działa w Oleśnie Warsztat Terapii Zajęciowej. Powołany został, aby pomóc osobom niepełnosprawnym przygotować się do samodzielnego życia. - Głównym zadaniem Warsztatu jest terapia społeczna - mówi kierownik placówki, Andrzej Brocki - Najważniejszy i najtrudniejszy problem to wzajemne poznanie się i akceptacja ludzi zdrowych i niepełnosprawnych. Dziś jest lepiej niż kiedyś. Nasi podopieczni nie wzbudzają już takiej sensacji, gdy wychodzimy z nimi na ulicę. A staramy się wychodzić dość często, aby dać im możliwość zaznajomienia się z funkcjonowaniem banku, poczty czy nauczyć ich korzystania z telefonu - dodaje Andrzej Brocki. Obecnie z zajęć Warsztatu korzysta 30 uczestników w wieku od 18 do 45 lat. Są to niepełnosprawni z terenu całego powiatu. Ośrodek w całości utrzymywany jest przez PFRON. Zajęcia odbywają się codziennie od 7.00 rano do 15.00. Uczestnicy wyjeżdżają razem na wycieczki. Ostatnio byli np. na Słowacji. Na umowę zlecenie współpracują z Warsztatem rehabilitant, psycholog, neurolog. Uczestnikiem Warsztatu może zostać osoba niepełnosprawna, która ukończyła 16. rok życia i otrzymała odpowiednie wskazanie z Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie. *** Osobom niepełnosprawnym nie jest potrzebna szczególna litość, ale nie można też zostawić ich samych. Tak długo jak nie zadba się o przystosowanie naszego otoczenia do ich potrzeb, tak długo będą oni zamknięci w swoich czterech ścianach. Progi, wysokie krawężniki, schody - zamykają przed nimi świat ludzi pełnosprawnych. Warto więc o tym pamiętać, projektując sklepy, urzędy czy ulice. A tak przy okazji - Unia Europejska ogłosiła rok 2003 Europejskim Rokiem Osób Niepełnosprawnych Edyta Wesoła, Renata Jerka, Mariola Flank (OGP46/wrzesień 2002) GÓRA |